ltd 500 stuks, printed innersleeve, repress black vinyl, classic kleinkunst album, opnieuw uitgebracht nav. de 30ste verjaarda. Gelimiteerd 500 exemplaren! Een iconische kleinkunst plaat en meesterwerk, ABSOLUTE mania-classic!
Recorded and mixed at Studio Zeezicht. Spaarnwoude. Juni, juli, aug. 90.
Jan De Wilde is een kleinkunsticoon. Hij werd het na zijn eerste tv-optreden in 1965, hij is het ook nog in 2020. Dik vijftig jaar muziekgeschiedenis in één leven. Hè hè, wat een lol! Jan is een overlever van de eerste generatie Vlaamse kleinkunstreuzen, naast zijn vriend (zaliger) Zjef, naast Willem, naast Kris. Moeiteloos zal hij het eeuwige leven behouden, dankzij liedjes die tot onze culturele ziel behoren: ‘Joke’, ‘Een vrolijk lentelied’, ‘Eerste sneeuw’, ‘De fanfare van honger en dorst’ …
Als geen ander beheerst Jan de kunst om met tijd en traagheid om te gaan. Tussen 1970 en ‘74 maakte hij drie platen. Hij nestelde zich in de cocon van het ontwakende Vlaanderen en speelde jaar in jaar uit op parochiepodia van verenigingen en jeugd/studentenclubs die de opborrelende kleinkunst koesterden. Radio en televisie boden een zuinig platform voor die vreemde muzikale snuiters die tegen het gangbare conservatisme voelden dat de wereld veranderde. Bob Dylan, Georges Brassens …. de nieuwe helden waren nooit ver weg.
Parels van Jan
In de jaren 80 werd het stiller. De radio volgde de smaak van de jeugd die viel voor pop en rock, en voor megafestivals. De Belpop beleefde hoogdagen. Voor een zanger met gitaar was geen plaats in de herberg. Maar toegevingen wou Jan niet doen, ook al kreeg het etiket kleinkunst een wrange smaak. Tot platenfirma EMI grootse plannen ontvouwde. Jan trok grote ogen maar stapte mee in het verhaal. ‘Hè Hè’ zou en moest een topplaat worden. De grote namen suisden om de oren: Hennie Vrienten, Fay Lovski, Harry Sacksioni, Boudewijn De Groot, Wigbert Van Lierde, Joost Belifante … Maar voor het belangrijkste ingrediënt zorgde Jan De Wilde zelf: parels van liedjes. Uit eigen hand en uit de pen van Gentenaar Lieven Tavernier.
In het najaar 1990 veroverde ‘Hè Hè’ de harten van Vlaanderen. Het album - met de iconische hoes en het ‘zelfportretuiltje’ - luidde een succesperiode in met veel optredens en nieuwe kansen. De plaat haalde goud, Jan schreef de muziek voor de Urbanusfilm Hector, ging op tour met het klassieke orkest Prima La Musica en met een eigen band rond Jean Blaute.
Zes klassiekers
Tot de storm ging liggen en De Wilde zich terugtrok in het geborgene in Aaigem. Op de radio stopte de aandacht voor ‘Hè Hè’ nooit. De plaat bleek een instant-knaller, een blijver, een uitzonderlijk werkstuk dat een grote plek verdient in de Vlaamse muziekgeschiedenis.
Zes van de twaalf liederen dragen de stempel ‘klassieker’: ‘Hè Hè’ zelf, ‘De fanfare van honger en dorst’, ‘Eerste sneeuw’, ‘Walter, ballade van een goudvis’ en de Randy Newman-vertaling ‘Naakte Man’. En ‘Een vrolijk lentelied’ (origineel uit 1972) natuurlijk. Dat heeft inmiddels de status van een traditional en wordt in vele talen nagezongen. Geen dag gaat voorbij of Radio 1 of Radio 2 zet een van de songs op hun playlist, zelfs in 2020.
Het album fungeerde ook als passe-partout voor zowel zijn vroeger werk (‘Joke’, ‘Anneke Weemaes’, ‘Rolstoel’) als zijn latere kunstjes (‘Wakker naast jou’ ,‘Hare Krishna Halleluja’). Stuk voor stuk juweeltjes die hij gretig opneemt in zijn live-set.
Dag meneer De Wilde
De laatste jaren leeft Jan De Wilde in een roes. In oktober 2014 porde de Brussels AB de bard uit Aaigem aan om zijn ‘Hè Hè’-album als Rewind-concert te spelen. Een uitverkochte zaal was zijn deel. In de zomer van 2015 verscheen zijn biografie én een driedubbele cd-box onder de titel ‘Dag meneer De Wilde'. Het was de start van een ‘never ending tour’ die Jan en zijn bende muzikanten in de mooiste theaters van Vlaanderen bracht. Met als toetjes: twee maal Boterhammen in het Park, Festival Dranouter, Gentse Feesten en een tussendoortje voor de Gestelde Lichamen op 11 juli 2017 in het stadhuis van Brussel. Wie had dat gedacht?
De jaren lijken geen vat te hebben op Zijne Aaigemse Hoogheid. Op 1 januari 2019 vierde muzikaal Vlaanderen op sprekende wijze zijn 75ste verjaardag: met een warme TV-documentaire, met tonnen respect en met een nieuwe concertreeks. Eindigt het ooit? Zeker is dat Jan De Wilde dankbaar is voor wat hij mag doen, en het beste kan. Hij bouwde zijn leven op liedjes schrijven en zingen. Meer dan platen maken is live spelen zijn lange leven. Hij doet het dolgraag. Eigenwijs, witgallig, zilvergrijs, onnavolgbaar grappig maar bovenal muzikaal ijzersterk.
Voor Jan De Wilde begon het dus niet met het album ‘Hè Hè’, maar het eindigde er ook niet mee. Integendeel. De plaat bleek de dieselmotor voor zijn lange carrière.
