Description
"Zet jullie hier, dat ik het allemaal expliqueer."
De eerste zin van de nieuwe plaat van Het Zesde Metaal maakt meteen duidelijk dat frontman Wannes Cappelle nog van alles te vertellen heeft. Maar terwijl hij op voorganger Ploegsteert nog demonen van zich afschudde, blinkt hij op Nie voe kinders in zijn vel. Met uitzondering van 'Ip min knieën' – zelden klonk een smeekbede oprechter – hebben Cappelle en schrijfkompaan Robin Aerts de autobiografisch getinte verhalen ingeruild voor meer intuïtie en zelfrelativering.
Met hun keuze voor producer Jo Francken (Admiral Freebee, Triggerfinger, Dez Mona) kozen ze bewust voor een sound die minder brutaal naar de keel grijpt, en opnieuw meer vlees rond het bot laat zitten. Tom Pintens (toetsen, gitaar), Filip Wauters (gitaar), Tim Van Oosten (drums) en Robin Aerts (bas) maken dankbaar gebruik van de extra ademruimte. 'Gie, den otto en ik' pompt vooruit op een meeslepende groove, de poprock van 'Vakskes' roept herinneringen op aan debuutplaat Akattemets, en in het onheilspellend aanzwellende 'Toe nu maar' en slotnummer 'Zet mie af' speelt de band veel meer dan een bijrol naast de als vanouds bezwerende Cappelle.
Met Ploegsteert dichtte Het Zesde Metaal de kloof met de kopgroep. Nie voe kinders bewijst dat Cappelle en co op elk parcours aan de kop kunnen sleuren.
